Bestemming Santiago de Compostela

I’m going on an adventure!

Ik ben erg enthousiast om je te vertellen over mijn volgende avontuur, dat komende maand gaat beginnen.

In april ga ik mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostela in Spanje lopen. In het Engels ook wel bekend als de weg naar St. James.

Als een heremietkreeft bind ik mijn rugzak op mijn rug, met alles erin wat ik nodig heb, om vanuit de kapel in mijn woonplaats, ‘Kapelke van Genuuj’, te beginnen aan mijn reis. Ik zal in zuidelijke richting lopen om Nederland achter me te laten, via België, dan heel Frankrijk doorkruisen om in Spanje te komen, waar de noordelijke kustlijn me naar het westen zal brengen, om uiteindelijk Santiago de Compostela te bereiken.

De Camino de Santiago bestaat al meer dan 1000 jaar en dateert uit de 9e eeuw. In deze eeuw werden de overblijfselen van de heilige Jacobus de Apostel ontdekt in Noord-Spanje. De ontdekking leidde tot de oprichting van een religieus heiligdom dat het begin markeert van Santiago de Compostela en de Camino (wat pad, route of weg betekent) naar Santiago. Elk jaar zijn er duizenden pelgrims die vanuit de hele wereld te voet naar Santiago de Compostela komen.

Vanuit heel Europa zijn er verschillende routes die naar dezelfde bestemming leiden. Sommige routes zijn kort, andere wat langer. En ik zou mezelf niet zijn als ik voor de makkelijkste optie zou kiezen. ;)

Lopen vanuit mijn woonplaats in Nederland naar Santiago de Compostela in Spanje is een afstand van ongeveer 3000 km, waar ik tussen de 3 en 4 maanden over zal doen.

Waarom?

Ik hoor het je denken. Waarom zou je er vrijwillig voor kiezen om voor maanden te gaan lopen?

Nou, het gemakkelijke antwoord zou zijn: waarom niet?

'S Ochtends wakker worden met als hoofddoel van de dag gewoon te wandelen, geeft een mens een bijzonder gevoel van vrijheid. Het brengt eenvoud terug in het leven, geeft een diepe verbinding met de natuur, en het lijkt wel alsof ​​de tijd langzamer gaat.

Een paar andere redenen die bij me opkwamen om deze reis te gaan maken zijn; reizen op een meest milieuvriendelijke manier, een groot deel van Europa verkennen, tijd hebben om na te denken over dingen en het leven, van dichtbij zien hoe de lente zich ontvouwt en overgaat in de zomer, en niet te vergeten, elke dag buiten leven en genieten van alle zonneschijn!

Religie is van oorsprong de belangrijkste reden waarom pelgrims de weg naar St.-James bewandelen. Voor mij, en voor veel andere mensen tegenwoordig, is religie niet de reden voor mijn wandeling. Er wordt echter wel gezegd dat elke persoon op zijn Camino drie fasen doorloopt.

Fysiek, mentaal en spiritueel

Ik ben benieuwd hoe mijn lichaam het fysiek aankan om zo lang te lopen, hoeveel sterker het onderweg zal worden en of dat mijn schouders ooit vrienden zullen maken met mijn rugzak.

Het mentale deel zal zijn om te zien wanneer ik mijn breekpunt zal bereiken en hoe ik daar mee om zal gaan als het zover is.

Spiritueel gezien ben ik gewoon nieuwsgierig om te zien wat er op mijn pad komt en wat de Camino te bieden heeft. "Om een ​​vrije ziel te zijn met een wild hart en een open weg voor de boeg."

Hoe kom je daar nou bij? 

De eerste keer dat ik me herinner dat ik over de Camino de Santiago hoorde, was van een vriendin die ik ontmoette tijdens mijn vrijwilligerswerk in de Filipijnen in 2013. Ze liep van de Franse grens naar Santiago via de Camino Frances. Haar pelgrimstocht ofwel Camino, heeft haar naar de Filipijnen gebracht. Toen ik hoorde dat ze dat hele eind liep, dacht ik, die is gek om zover te lopen, maar terugkijkend bleek dat de Camino onbewust altijd in mijn achterhoofd is blijven zitten.

Tijdens de pandemie begon ik met mijn moeder een langeafstandswandeling door Nederland te lopen, het Pieterpad genaamd. Deze trail loopt van Pieterburen in het noorden naar de St.Pieterberg in het zuiden. Onderweg komt een deel van de route door mijn woonplaats Venlo. Terwijl ik dit stuk met mijn moeder liep, kwamen we onderweg Santiago-wegwijzers tegen. Wat?? De weg naar St. James begint ook vanaf hier? Vanuit mijn thuis?

Dit liet mijn gedachten racen en gaf mijn energie een boost. Was er een route die helemaal van mijn huis naar Santiago de Compostela zou leiden? Hoe lang zou het duren? En zou ik dit kunnen doen?

Mijn nieuwsgierigheid was zeker gewekt, maar ik moest eerst het Pieterpad door Nederland afleggen, in totaal 500 km die we in etappes liepen.

Hoe meer delen we volbrachten van het Pieterpad, hoe sterker de Santiago-drang werd. Soms zag ik het teken op bewegwijzeringen langs de route, andere keren via een boek bij een accommodatie over iemand die mij voorging, maar ook via verhalen kwam het steeds bij me terug. Verhalen verteld door de gastheren en dames van vrienden op de fiets, over mensen die eerder bij hen logeerden en op weg naar Santiago waren.

Het idee om naar Santiago te lopen begon bij mij te woekeren.

Ik ben nu 3 jaar weer thuis in Nederland. 22 maart 2020 ben ik vanuit Egypte met een noodvlucht naar huis gevlogen vanwege de wereldwijde pandemie. Naast de lockdown was de bruiloft van mijn broer Dennis en Milou een grote reden voor mij om nog even thuis te blijven. Inmiddels zijn ze gelukkig getrouwd en draait de wereld weer enigszins normaal. Dus tijd voor mij om aan een nieuw hoofdstuk te beginnen!

Ik heb een geweldige tijd thuis gehad, dicht bij mijn familie, en ondanks covid ben ik enorm dankbaar voor de afgelopen drie jaar. Maar langzaam kreeg ik weer kriebels in mijn buik en begonnen alle vezels van mijn lijf ernaar te verlangen om ergens heen te gaan, om iets te gaan doen!

Ik ben graag buiten, in een natuurlijke omgeving, en ik heb altijd genoten van wandelen. Tijdens mijn tijd in het buitenland, wonend en reizend door verschillende landen, heb ik veel wandelingen gemaakt door nationale parken. Toen ik in Australië en Nieuw-Zeeland was, had ik ideeën en dromen om meerdaagse trektochten te maken, maar dat is er helaas nooit van gekomen. Totdat ik weer thuiskwam in Nederland, was dit de eerste keer dat ik voor meerdere dagen aan de wandel ging. Ik vond het geweldig en verlangde naar meer. Ik had het plezier in wandelen ontdekt, en dan het liefst een route die een ander eindpunt heeft dan waar hij begon, want ik lijk wel iets te hebben met nieuwe plekken.

Noem het rusteloos of avontuurlijk. Voor mij, is het tijd voor iets opmerkelijks!

Mijn Camino naar Santiago was geboren.

"Wat heeft het voor zin om te leven als je niet op zijn minst iets opmerkelijks probeert te doen?" - John groen -

Elke keer als ik op het punt sta een nieuw hoofdstuk in mijn leven te schrijven, schiet deze quote door mijn hoofd. Toen ik in 2012 aan mijn reis naar Australië begon, kreeg ik hem op een kaartje van een oude collega, samen met een klavertje vier dat sindsdien in mijn portemonnee zit.

Tijdens de zomer van afgelopen jaar begonnen mijn ideeën over Santiago te groeien. Sindsdien heb ik veel onderzoek gedaan en een plan opgesteld. De afgelopen maanden heb ik details uitgewerkt, zoals het nemen van welke route, welke spullen mee te nemen en nog veel meer. De voorbereidingen geven me al zoveel voorpret. In een ander verhaal vertel ik je graag meer over mijn voorbereidingen en trainingen.

Ik hoop dat mijn enthousiasme door deze woorden overkomt, waardoor je geïnteresseerd bent om me te volgen op deze reis en uitkijkt naar mijn volgende blog.